پروژه های کلان پیشکش، زیرساخت های اولیه شهر اولین ها را دریابید

سهره آنلاین – علی مولا: مالک رحمتی استاندار جوان و تازه منصوب آذربایجان شرقی نخستین روز کاری سال جدید را با بازدید 6 ساعته از روند اجرای پروژه های کلان شهرداری تبریز در حوزه هایی چون ترافیک، حاشیه نشینی (شهرک جوانان)، فرهنگی، ورزشی و بحران آغاز کرد و با تعریف و تمجید از اجرای این پروژه ها، اقدامات شهرداری را برای رفع معضلات شهری و کسب رضایت شهروندان ارزشمند ارزیابی کرد.

وی همچنین در جلسه ستاد سفر در جمع مدیران آذربایجان شرقی نیز گفته است: به غیر از تنش آبی اول سال جدید در تبریز، مشکل خاص دیگری در این زمینه نداشته ایم؛ خوشبختانه وضعیت آبرسانی در کلان شهر تبریز تثبیت شده، اما باید مواظبت کنیم که شبیه این شرایط در سایر خدمات زیرساختی از قبیل برق و گاز پیش نیاید.

نیت بر اطاله کلام نیست و تنها جهت یادرآوری و اطلاع آقای استاندار کافی است نگاهی اجمالی و گذرا به وضعیت تبریز در همین یکی دو ماه اخیر و به طور دقیق تر پس از انتصاب رحمتی به منسب نماینده ارشد دولت در استان داشته باشیم تا به سادگی دریابیم تبریز که روزگاری شهر اولین ها در بسیاری از حوزه ها بود امروز کلانشهری رها شده در برهوت زیرساخت های اولیه است، کلانشهری که مردمانش یک روز به خاطر بارش چند سانت برف معمولی ساعت ها در کلاف سردرگم و بن بست ترافیکی اسیر و سرگردان می مانند، یا دم عید به واسطه تلنبار شدن زباله ها در سطل های جمع آوری در گوشه و کنار شهر مضحکه مسافران نوروزی می شوند و حتی روز اول نوروز و با زبان روزه با قطعی آب سر می کنند.

حتی لازم نیست خیلی دورتر برویم و یا از وضعیت نابسامان و بی صاحب خیابان های تبریز و آسفالت های آنها گله کنیم، کافی است نحوه مواجهه مسئولان شهری با معضل انباشته شدن زباله ها در سطح شهر در آستانه سال جدید را مروری کنیم تا به سادگی متوجه شویم که تبریز پیش از آنکه نیازمند پروزه های کلان باشد، محتاج سروسامان دادن به زیرساخت های اولیه شهری است، معضلی که مجموعه های مسئولی چون شهرداری در واکنش به آن مانند همیشه از در توجیه وارد شده و آن را معلول علت هایی غیر از قصور مجموعه های مسئول در انجام وظایف خود می دانند.

برای مثال مدیر عامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری در واکنش به تلبار شدن زباله ها در روزهای پایانی سال و در آستانه ایام عید نوروز 1403 گفته است: باتوجه به نزدیک شدن به ایام آخر سال و خانه تکانی مرسوم شهروندان طبق سال‌های گذشته وتولید بیش از اندازه حجم انبوهی از زباله ها متاسفانه در برخی مناطق شهری  شاهد انباشت قابل توجه زباله در باکس های زباله بودیم.

حبیه هراتی تصریح کرده است: در برخی مناطق حجم ترافیک و مسافت عبوری خودروهای خدماتی به سایت میانی و در کنار آن عدم رعایت نکات بهداشتی و تولید غیر مسئولانه زباله ها توسط دست فروشان در معابر اصلی و تفکیک کنندگان غیرمجاز که مبادرت به جمع آوری ضایعات قابل بازیافت کرده بودند، انباشت زباله های حجیم غیرقابل حمل و تولید بیش از اندازه زباله در سطح شهر به اندازه یک و نیم برابر میزان تولید متوسط روزانه موجب بروز چنین وضعیتی شده بود.

با توجه به اینکه استاندار آذربایجان شرقی در عین جوانی سابقه حضور در ساختار مدیریت کلان کشوری در بخش های مختلف را دارد، بدون شک تصدیق خواهد کرد که پایش شرایط موجود و احصاء ظرفیت ها و نواقص برای مواجهه با رخدادها و رویدادهای قابل پیش بینی و البته تکراری و دوره ای از اولیه ترین اصول مدیریتی در هر سطحی است و تنها با لحاظ همین اصل ساده و اولیه به راحتی می توان نقاط ضعف و قوت کلانشهری چون تبریز را مشخص و برای آنها راهکارها و پروژه های مقتضی را تعریف و اجرا کرد.

تبریز کلانشهری است که در زیرساخت های اولیه حوزه هایی چون حمل و نقل و ترافیک شهری با ضعف شدید روبروست و عدم توجه به بحث بافت های فرسوده و حاشیه نشینی زمینه ساز معضل ها و گره های کور، اجتماعی، اقتصادی و حتی امنیتی در آن شده و نتیجه این ضعف زیرساخت های اولیه، خروج نامحسوس تبریز از حلقه کلانشهرهای توسعه یافته ایران بوده و این سقوط جایگاه شهر اولین ها به حدی بوده که حتی مسئولان و تصمیم سازان مدیریت شهری آن نیز بجای قیاس تبریز با کلانشهرهایی چون تهران و مشهد و شیراز و اصفهان، بیشتر بودن بودجه شهرداری تبریز از کل بودجه چند مرکز استان همجوار را مایه تفاخر می دانند.

با این شرح کوتاه و مختصر پیشنهاد می شود جناب استاندار که دیگر عرق از راه رسیدنشان خشک شده و رفته رفته تب و تاب تعریف و تبریک های مدیران ریز و درشت استانی نسبت به ایشان نیز فروکش می کند و رفته رفته با چهره واقعی استان و مشکلات و دردهای مزمن آن آشنا می شود، بجای حضور در جلسات دوره ای و ستادی ادارات به اسم سرکشی های سرزده و  انجام بازدید از پروژه های به اصطلاح کلان که عموما هم به درد مردم نمی خورند، به داد مردم برسد.

برای نمونه استاندار محترم اگر سوار بر اتومبیلی معمولی در همین اتوبان تازه آسفالت پاسداران تبریز تردد کند، حتما متوجه خواهد شد که تبریز پیش از آنکه به اجرای پروژه های لوکس و چند صدها و هزارها میلیاردی غیرضروری نیاز داشته باشد، محتاج خیابان هایی با آسفالت های حداقلی است تا شهروندانش ماه به ماه هزینه تعمیرات خودروهای مستهلک شده شان در چاله چوله های ناتمام این شهر را نپردازند و یا روزی از روزها گذرش را از مسیر بی آر تی و مترو بیندازد تا نه با چشم بصر که به چشم سر به خوبی ببیند مردم این شهر برای یک جایجایی ساده در مسیری مستقیم چه ساعت ها که در صف ها و مسیرهای اتوبوس و بی آرتی و مترو علاف و گرفتار می مانند.

اقای استاندار امیدواریم در همین آینده نزدیک از بازدید پروژه های کلان آن هم سوار بر خودروهای نونوار دولتی فارغ شوید تا فرصت و مجالی برای حضور بیشتر در بین مردم و لمس هر چه بیشتر مشکلات و دغدغه های زندگی روزمره شان داشته باشید، تا بشنوید که همان مردم در مکالمات روزمره شان می گویند «پروژه های کلان پیشکش، زیرساخت های اولیه شهر اولین ها را دریابید»، که اگر این وضعیت کلانشهر تبریز و مرکز استان آذربایجان شرقی است، وای به حال شهرستان ها و روستاهایی که گاه حتی حداقل امکانات و منابع تبریز را هم در اختیار ندارند.