اسم رمزی بنام «اعتقاد، اتحاد، اعتماد»

«اعتقاد به نصرت و امداد الهی، وحدت و همبستگی بین حلقه های مختلف مردم مسئولان و اعتماد به توان و اراده مردان میدان و قوه تصمیم گیر و تصمیم ساز» را می توان اسم رمز ایستادگی و عبور ملت سرافراز ایران از دل بحران های گوناگون در بیش از چهار دهه گذشته دانست، مولفه هایی که دشمنان قسم خورده این خاک در روزهای اخیر بدون درک درست از آنها، دچار حماقت، اشتباه محاسباتی و تعرض به کیان جمهوری اسلامی ایران شدند و اكنون هر روز سخت از روز قبل متحمل هزینه های این حماقت بزرگ می شوند.

سهره آنلاین:

پرده اول: جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، ساعت ۳:۴۵ رژیم جانی صهیونیستی با استراتژی “شوک بزرگ” مبتنی بر ترور فرماندهان ارشد نظامی و اخلال در سامانه پدافند و رزم به خاک جمهوری اسلامی ایران تجاوز می کند و اقدامات تجاوزکارانه خود را تا ساعت چهار و نیم عصر همان روز بصورت مستمر ادامه می دهد، تجاوزی که به اذعان و اعتراف منابع رسمی و غیررسمی غربی، در پشت پرده دیپلماسی نمایشی و مذاکرات فریب چند ماهه آمریکایی ها طرح ریزی و در آستانه دور ششم همین مذاکرات کذایی عملیاتی می شود.

پرده دوم: درست در همان ساعات پیش از ظهر جمعه که صهیونیست ها تجاوزهای خود را با یک پیش فرض و آنهم وقوع آشوب داخلی در ایران به دنبال اقدام نظامی خارجی انجام می دهند، نخستین شگفتانه ایران برای موش های کثیف رو می شود: حضور کم نظیر مردم شهرهای مختلف کشور به‌ویژه تبریز در صفوف نماز جمعه و غریو بلند «مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا»، آن هم در شرایطی که هر لحظه بیم و امکان سرزدن حماقتی بزرگتر از صهیونیست های بزدل در هدف قرار دادن این اجتماعات عبادی و سیاسی وجود دارد اما در همه این حضورها، پاسخ دندان شکن به متجاوز و حامیانش مطالبه رسای اقشار مختلف مردم است.

پرده سوم: ساعات پایانی جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، پس از خروج حلقه پدافندی از شوک اولیه تجاوزات و خرابکاری ها، نه تنها مقابله با تهاجمات هوایی و پهپادی صهیونیست ها در تبریز و دیگر مناطق و شهرهای مورد حمله افزایش چشمگیری می یابد بلکه نخستین نشانه ها از آماده شدن نیروهای مسلح ایران برای پاسخ به تجاوزات رژیم موقت نمایان می شود، آن هم در شرایطی که به خیال دشمن، با شهادت فرماندهان ارشد و تصمیم گیران و تصمیم سازان اصلی این حوزه چنین انتظاری وجود نداشته اما با درایت رهبری و جایگزینی بلادرنگ فرماندهان این خیال باطل در چشم بر هم زدنی بر باد می رود.

پرده چهارم: همزمان با این تحولات و اتفاقات رخ داده در کمتر از یک روز، مطالبه عمومی انتقام و مقابله با دشمن دجال صهیونیست نیز فزونی یافته و بر خلاف آنچه كه دشمن متجاوز در نقشه شومش ترسیم کرده بود، تنها ۲۰ ساعت پس از تجاوز جنایتکارانه صهاینه و شهادت جمعی از فرماندهان نظامی، دانشمندان هسته ای و البته تعداد زیادی از مردم غیرنظامی از جمله زنان و کودکان بیگناه در تهران، تبریز و برخی از شهرهای کشورمان، نخستین سیلی انتقام بر چهره کثیف صهیون نواخته و آسمان تاریک شهرهای مختلف واقع در سرزمین های اشغالی با شعله انتقام موشك های ایرانی روشن می شود و مردم و نیروهای مسلح با نوای «حیدر، حیدر یا صهیون» به پیشواز روز غدیری متفاوت می روند.

پرده پنجم: شنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ مصادف با ۱۸ ذی‌الحجه و روز غدیرخم، مردم ایران اسلامی و در رأس آنها تبریز، با وجود تهدیدات امنیتی و ادامه تجاوز صهیونیست های جنایتکار به ویژه به صورت پهپادی و با بکارگیری عناصر نفوذی، خائن و خودفروخته، خود را برای برپایی مراسم سالروز اعلام ولایت و امامت امیرالمومنین علی (ع) آماده می کنند و مراسم اجتماع کیلومتری غدیر در تبریز تبدیل به صحنه ای برای گرامیداشت شهدای غدیر، از فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته ای تا شهدای مردمی تجاوز صهیونیست ها و محکومیت دست های آلوده تمام عاملان و حامیان این جنایت و البته مطالبه انتقام سخت می شود.این حماسه حضور و اعلام حمایت از نیروهای مسلح و مطالبه انتقام خون شهدا و پاسخ دندان شکن به رژیم کودک کش صهیونیستی در حالی متن اصلی برنامه های روز غدیر می شود که دشمن کج اندیش گمان می کرد که با تحریک نظامی خارجی خواهد توانست گسست های داخلی در کشور را فعال کرده و از این طریق به خیال باطلش مهیای تغییر حکومت در ایران شود، اما اتحاد و همبستگی عمومی کشور در پرتو نام «علی» و اعلام اعتماد و پشتیبانی از نظام جمهوری اسلامی و در رأس آن رهبری معظم، خط بطلانی بسیار پررنگ بر این اوهام پریشان دشمنان می کشد.

پرده ششم: شامگاه دوشنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۴، ساعت حوالی 18:30 را نشان می دهد و سحر امامی گوینده شبکه خبر در حال اطلاع رسانی از آخرین وقایع از نبرد حق و باطل جمهوری اسلامی ایران با جنود صهیونی شیطان است که صدای چندین انفجار در ساختمان شیشه ای صدا و سیما و آن هم در پخش زنده همه را در بهت می برد، انفجارهای ناشی از حملات صهیونیست ها برای خاموش کردن صدای آگاهی و حقیقت.

اما آنچه بیش از این اقدام مذبوحانه توجه ها را به خود جلب می کند، تصویری از یک زن ایرانی است که استوار در میانه نبرد نابرابر بمب و موشک با برگه های خبر و جریان آزاد اطلاع رسانی ایستاده، نمادی از همه شیرزنان ایرانی که در بحبوحه همه بحران ها و تلاطم های تاریخ این سرزمین دوشادوش مردان جان و مال و عزیزان خود را داده اند اما وجبی خاک نه و این تنها نمادی است از اتحاد، همبستگی و انسجام ایرانیان در برابر هر دست اهریمنی خارجی که به دامان این سرزمین دراز شده است.

پرده هفتم: جمعه 30 خرداد 1404، صهاینه خیال کرده بودند شوک بزرگ نتیجه فوری درپی خواهد داشت و ایران پس از تحمل ضربه سنگین اطلاعاتی و شهادت جمعی مهم و موثر از فرماندهان میدانی و دانشمندان هسته ای، با دستانی بسته و تسلیم پشت میز مذاکره با آمریکا، همان طراح و حامی اصلی این تجاوز خواهد نشست.اما در کمال تعجب صهیونیست ها و اربابان و حامیان پیدا و پنهاشان اکنون هفت روز از نخستین تجاوز به تمامیت ارضی ایرانیان گذشته و نه تنها رویای عاملان و حامیان این حماقت بزرگ مبنی بر آشوب خیابانی توسط مردم با هدف سرنگونی حکومت، ایجاد دولت ضعیف، ناامنی داخلی دائمی و در نهایت تجزیه ایران بزرگ به سراب بدل شده، بلکه ایران اسلامی در سایه هدایت های رهبری فرزانه ابتکار میدان را به دست گرفته است.

اکنون دیگر تازیانه های خشم و انتقام ایرانیان با درخشش موشک هایی که یادگار سال ها مجاهدت احمد کاظمی ها، حسن تهرانی مقدم ها، امیرعلی حاجی زاد ها و دیگر سربازان مکتب روح الله هستند، به صورت 24 ساعته آسمان تیره و تار سرزمین های اشغالی را منور به تجلی شعار «حیدر، حیدر یا صهیون» می کند و همچون ذوالفقار علی سامانه های پدافندی و مراکز نظامی و اقتصادی و در یک کلام مرکز همه توطئه ها علیه ایران و ایرانی را درهم می شکند.در این میان اما سلاحی به مراتب ویرانگرتر از موشک های سجیل و فتاح و خیبرشکن در خیابان های ایران رونمایی می شود: حضور کم نظیر و بی سابقه آحاد مختلف مردم در صفوف آئین عبادی و سیاسی نماز جمعه خشم و نصر، حضوری که پس از اقامه نماز به یک قدرت نمایی تمام عیار در مقابل همه دشمنان ریز و درشت و قسم خورده این سرزمین بدل می شود.راهپیمایی جمعه خشم و نصر مردم تبریز همراه با سایر شهرهای کشور در میانه تهاجمات گاه و بیگاه صهیونیست های زبون به نقاط مختلف، سیلی محکم تری از غرش موشک ها در گوش متجاوزان می نوازد تا بدانند «اعتقاد به نصرت و امداد الهی، وحدت و همبستگی بین حلقه های مختلف مردم و مسئولان و اعتماد به توان و اراده مردان میدان و قوه تصمیم گیر و تصمیم ساز» همانطور که اسم رمز ایستادگی و عبور ملت سرافراز ایران از دل بحران های گوناگون در بیش از چهار دهه گذشته بوده، این بار نیز خواب های باطل دشمنان قسم خورده خارجی و خودفروخته های داخلی را برای دیدن پرچم سفید تسلیم در دستان مردمان این خاک، آشفته تر از هر زمان دیگری خواهد کرد.

هر چند امروز نیز آمریکا در مقام شیطان بزرگ و پس از تجاوزی ناقض همه قوانین و منشورهای بین المللی و البته در پوشش مذاکرات فریب از سوی رژیمی غیرقانونی به خاک ایران به عنوان یکی از فعال ترین اعضای مجامع بین المللی، از طریق واسطه ها خواهان بازگشت فوری ایران به میز همان دیپلماسی نمایشی هستند، اما مردم ایران در همین یک هفته بیشتر از همیشه و به رساترین شکل اعلام کرده اند که هرگز تن به «جنگ و صلح تحمیلی» نخواهند داد.البته همین مردم از برخی افراد، خواص و جریان های داخلی نیز که حتی پس از تجاوز آشکار و مستقیم صهیونیست ها و حامی اصلی شان یعنی آمریکا، همچنان دلخوش به نشستن پای میز مذاکره هستند، انتظار دارند یکبار برای همیشه متوجه واقعیت دیپلماسی فریب و نمایشی دشمن برای ضربه زدن به مولفه های قدرت کشور شده و بیش از این امنیت ملی و تمامیت ارضی ایران را بازیچه مطامع حزبی و سیاسی خود نکنند چون آنچه از مجموع شرایط بر می آید، دسیسه اخیر دشمنان با عاملیت اسرائیل و حمایت همه جانبه آمریکا محدود به یک زد و خود محدود نیست و احتمال تشدید و گسترش این تجاوز با مولفه ها و بازیگران پیدا و پنهان جدید بسیار بالاست و باید همه بخش های کشور برای رویارویی با این شرایط مهیا شوند.